Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Gdańsku

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 172/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Okręgowego w G. z 21.11.2023 r., IV K 34/23

1.Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.Granice zaskarżenia

0.1.Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.Ustalenie faktów

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.Ocena dowodów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

obraza przepisów prawa materialnego tj. art. 86 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 23 czerwca 2020 r. poprzez wymierzenie kary łącznej 7 lat pozbawienia wolności, który to wymiar przekracza sumę kar jednostkowych, które Sąd połączył, tj. 6 lat i 5 miesięcy pozbawienia wolności, co stoi w sprzeczności do ustawowych zasad wymiaru kary łącznej określonych w naruszonej normie prawa materialnego;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Na wstępie należy zaznaczyć, że pomimo niezasadności omawianego w tym miejscu zarzutu apelacyjnego, Sąd Apelacyjny dostrzegł konieczność zmiany zaskarżonego wyroku z powodu innych okoliczności, co umotywowano w sekcjach 4.1. i 5.2.1. niniejszego uzasadnienia.

***

Autor apelacji w oczywisty sposób myli się co do sumy kar podlegających łączeniu, ponieważ suma ta wynosiła w niniejszej sprawie 8 lat i 11 miesięcy, co zresztą Sąd Okręgowy wskazał w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku (s. 14).

Przede wszystkim należy odnotować, że Sąd Okręgowy w pełni zasadnie rozważał orzeczenie kary łącznej lub kar łącznych według dwóch teoretycznie możliwych do zastosowania systemów prawnych:

a)  pierwszego, w ramach którego możliwym było orzeczenie dwóch kar łącznych o górnych granicach 6 lat i 2 miesięcy oraz 4 lat i 1 miesiąca pozbawienia wolności; w tym wypadku suma obu tych kar łącznych razem wyniosłaby 10 lat i 3 miesiące pozbawienia wolności (s. 13 uzasadnienia); tego systemu łączenia kar Sąd Okręgowy słusznie nie zastosował, a autor apelacji tej decyzji Sądu Okręgowego w apelacji nie zakwestionował;

b)  drugiego, w ramach którego możliwym było orzeczenie jednej kary łącznej o górnej granicy 8 lat i 11 miesięcy (s. 13 uzasadnienia); Sąd Okręgowy ten system zastosował, orzekając karę łączną 7 lat pozbawienia wolności, a więc o rok i 11 miesięcy niższą od górnej granicy (tj. od sumy kar).

Apelujący zakwestionował fragment rozstrzygnięcia opisany wyżej w punkcie b) wywodząc, iż suma kar (a więc górna granica kary łącznej) wynosiła nie 8 lat i 11 miesięcy, a 6 lat i 5 miesięcy. Stanowisko obrońcy jest w oczywisty sposób błędne, a świadczy o tym poniższe zestawienie.

Zgodnie z treścią punktu I zaskarżonego wyroku, połączeniu węzłem kary łącznej podlegały następujące kary:

1.  orzeczona w punkcie I wyroku łącznego Sądu Okręgowego w Gdańsku z 07.12.2022 r., XIV K 147/22 kara łączna roku i 10 miesięcy pozbawienia wolności,

2.  orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku z 27.07.2022 r. II K 8/22 kara łączna roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

3.  orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku z 15.12.2022 r. II K 888/22 kara roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności,

4.  orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego w Elblągu z 13.01.2023 r. VIII K 966/22 kara 10 miesięcy pozbawienia wolności,

5.  orzeczone wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku z 15.12.2022r. X K 922/20 kary jednostkowe:



roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności,



5 miesięcy pozbawienia wolności,



3 miesiące pozbawienia wolności,



4 miesiące pozbawienia wolności,



3 miesiące pozbawienia wolności,



3 miesiące pozbawienia wolności,

/suma tych kar wynosi 3 lata pozbawienia wolności; orzeczona wyrokiem X K 922/20 kara 6 miesięcy pozbawienia wolności za czyn z art. 278 § 1 k.k. została zamieniona na karę 30 dni aresztu; zamiana ta skutkowała utratą z mocy przez karę łączną z wyroku X K 922/20 ze względu na treść art. 575 § 1 i 2 k.p.k./,

6.  orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku z 06.04.2016r. X K 1086/15 kara roku ograniczenia wolności co odpowiada 6 miesiącom kary pozbawienia wolności;

Abstrahując w tym miejscu od konieczności zmiany zaskarżonego wyroku (o czym dalej - zob. sekcje 4.1. i 5.2.1. uzasadnienia) należy podkreślić, że w chwili wyrokowania przez Sąd Okręgowy, organ ten prawidłowo ustalił górną granicę możliwej do orzeczenia kary łącznej pozbawienia wolności na 8 lat i 11 miesięcy, gdyż tyle wynosi suma wskazanych wyżej kar jednostkowych i kar łącznych, podlegających łączeniu.

Podsumowując powyższe rozważania, błędnym (niczym nieuzasadnionym w apelacji) jest stanowisko obrońcy, iż suma kar pozbawienia wolności wynosiła 6 lat i 5 miesięcy, ponieważ wynosiła ona 8 lat i 11 miesięcy. Tym samym nie doszło do zarzucanej obrazy przepisu art. 86 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym do 23 czerwca 2020 r.

Wniosek

o zmianę wyroku i wymierzenie skazanemu kary łącznej w granicach określonych w art. 86 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 23 czerwca 2020 r., tj. kary 4 lat i 5 miesięcy pozbawienia wolności;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

niezasadność zarzutu apelacyjnego;

3.2.

obraza przepisów prawa materialnego tj. art. 86 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 23 czerwca 2020 r. poprzez orzeczenie kary łącznej obejmującej karę aresztu wymierzoną na podstawie orzeczenia (...) XK 922/20, podczas gdy kara aresztu, jako „niebędąca karą tego samego rodzaju”, nie podlega łączeniu z karą pozbawienia wolności;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Na wstępie należy zaznaczyć, że pomimo niezasadności omawianego w tym miejscu zarzutu apelacyjnego, Sąd Apelacyjny dostrzegł konieczność zmiany zaskarżonego wyroku z powodu innych okoliczności, co umotywowano w sekcjach 4.1. i 5.2.1. niniejszego uzasadnienia.

***

Autor apelacji w sposób oczywiście błędny wskazał na połączenie węzłem kary łącznej kary aresztu orzeczonej za wykroczenie w sprawie X K 922/20, ponieważ taka sytuacja nie miała miejsca, co jednoznacznie wynika z sentencji zaskarżonego wyroku. W punkcie I tego wyroku Sąd Okręgowy jednoznacznie orzekł, iż łączy tylko kary pozbawienia wolności oraz karę ograniczenia wolności, a opisując wyrok w sprawie X K 922/20 w części wstępnej wyroku (punkt XIV tej części in fine) jednoznacznie wskazał, iż kara 6 miesięcy pozbawienia wolności uległa zamianie na karę aresztu. Ponadto, na co już wskazano w sekcji 3.1. niniejszego uzasadnienia, zamiana ta skutkowała utratą mocy przez karę łączną z wyroku X K 922/20 ze względu na treść art. 575 § 1 i 2 k.p.k., co z kolei skutkowało łączeniem w niniejszej sprawie kar jednostkowych z wyroku X K 922/20.

Wniosek

o zmianę wyroku i wymierzenie skazanemu kary łącznej w granicach określonych w art. 86 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 23 czerwca 2020 r., tj. kary 4 lat i 5 miesięcy pozbawienia wolności;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

niezasadność zarzutu apelacyjnego;

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zakończenie przez skazanego w dniu 24.04.2024 r. odbywania kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem XIV K 147/22.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Zakończenie odbywania kary powoduje, iż nie może ona wchodzić w skład kary łącznej orzekanej na podstawie art. 85 § 2 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 23 czerwca 2020 r., zgodnie z którym podstawą orzeczenia kary łącznej były kary wymierzone i podlegające wykonaniu. Kara, której odbywanie skazany zakończył, nie jest karą podlegającą wykonaniu.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wszystkie rozstrzygnięcia z wyjątkiem tych, które zmieniono wyrokiem Sądu Apelacyjnego.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Brak w tym zakresie podstaw do zmiany wynikających z zarzutów apelacyjnych lub z okoliczności podlegających uwzględnieniu z urzędu.

1.Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1

Przedmiot i zakres zmiany

Sąd Apelacyjny orzekł:

VII.  zmienił zaskarżony wyrok w punkcie I w ten sposób, że po zastosowaniu art. 4 § 1 k.k. na podstawie art. 85 § 1 k.k., art. 85a k.k., art. 86 § 1 k.k. i art. 87 § 1 k.k. połączył skazanemu P. R. kary orzeczone prawomocnymi wyrokami:



Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku z 27.07.2022 r., sygn. akt II K 8/22 w wymiarze roku i 6 miesięcy (kara łączna),



Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku z 15.12.2022 r., sygn. akt II K 888/22 w wymiarze roku i 3 miesięcy,



Sądu Rejonowego w Elblągu z 13.01.2023 r., sygn. akt VIII K 966/22 w wymiarze 10 miesięcy pozbawienia wolności,



Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku z 15.12.2022 r., sygn. akt X K 922/20 w następujących punktach:



w punkcie I w wymiarze roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności,



w punkcie XI w wymiarze 5 miesięcy pozbawienia wolności,



w punkcie XIV w wymiarze 3 miesięcy pozbawienia wolności,



w punkcie XVII w wymiarze 4 miesięcy pozbawienia wolności,



w punkcie XXII w wymiarze 3 miesięcy pozbawienia wolności,



w punkcie XXIII w wymiarze 3 miesięcy pozbawienia wolności,



Sądu Rejonowego Gdańsk Południe w Gdańsku z 06.04.2016 r., sygn. akt X K 1086/15 w wymiarze roku ograniczenia wolności

i w ich miejsce wymierzył skazanemu karę łączną 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

VIII.  na poczet kary łącznej orzeczonej wyżej w punkcie I zaliczył okresy rzeczywistego pozbawienia wolności:



od 03.06.2020 r. godz. 20.10 do 05.06.2020 r. godz. 17.59.,



od 03.07.2020 r. godz. 07.50. do 25.02.2021 r. godz. 14.25.,

IX.  na podstawie art. 572 k.p.k. umorzył postępowanie w zakresie objęcia wyrokiem łącznym kary orzeczonej w punkcie I wyroku łącznego Sądu Okręgowego w G. z 07.12.2022 r., sygn. akt XIV K 147/22.

Zwięźle o powodach zmiany

W punkcie I. wyroku Sąd Apelacyjny połączył kary orzeczone wobec skazanego wyrokami w sprawach o wskazanych tam sygnaturach, tj. bez kary pozbawienia wolności orzeczonej w sprawie XIV K 147/22, co wynikało z okoliczności przedstawionych wyżej w sekcji 4.1. uzasadnienia. W tym samym punkcie zamieszczono rozstrzygnięcie o nowej karze łącznej, której orzeczenie było konieczne z powodu umorzenia postępowania na podstawie art. 772 k.p.k. w zakresie dotyczącym kary orzeczonej w sprawie XIV K 147/22.

W punkcie II. wyroku Sąd Apelacyjny na podstawie art. 577 k.p.k. orzekł o zaliczeniu na poczet nowej kary łącznej okresów rzeczywistego pozbawienia wolności w poszczególnych sprawach. Jest to powtórzenie orzeczenia Sądu Okręgowego w tym przedmiocie ze zmianą wynikającą z faktu nieobjęcia zaliczeniem okresu dotyczącego sprawy XIV K 147/22.

W punkcie III. wyroku Sąd Apelacyjny podstawie art. 572 k.p.k. umorzył postępowanie w zakresie objęcia wyrokiem łącznym kary orzeczonej w sprawie o sygn. akt XIV K 147/22 co wynikało z okoliczności przedstawionych wyżej w sekcji 4.1 uzasadnienia.

***

W zakresie wymiaru nowej kary łącznej Sąd Apelacyjny prezentuje poniższy tok rozumowania.

Przede wszystkim Sąd Apelacyjny baczył, aby nowa kara łączna nie spowodowała zmiany sytuacji P. R. na jego niekorzyść przy uwzględnieniu faktu, iż apelację wniesiono wyłącznie na korzyść skazanego. W tym zakresie Sąd odwoławczy brał pod uwagę następujące argumenty:

1.  okoliczność, że gdyby w ogóle nie doszło do wydania wyroku łącznego, koniec wszystkich kar skazanego, wynoszących na czas wyrokowania przez Sąd Okręgowy łącznie 8 lat i 11 miesięcy, przypadałby na 06.06.2030 (k. 233 akt, przy czym w sprawie X K 922/20 skazany odbywałby kary jednostkowe, których suma wynosi 3 lata, a nie karę łączną 3 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności, co już wyjaśniono w sekcji 3.2. niniejszego uzasadnienia),

2.  okoliczność, że gdyby doszło do uprawomocnienia zaskarżonego wyroku bez jego zaskarżenia, skazany odbywałby obecnie karą łączną 7 lat pozbawienia wolności zamiast sumy kar wynoszącej 8 lat i 11 miesięcy.

Porównanie wartości wymienionych w punktach 1 i 2 prowadzi do wniosku, że w wypadku uprawomocnienia się i wprowadzenia do wykonania kary łącznej w wymiarze orzeczonym przez Sąd Okręgowy (co jest obecnie niemożliwe - zob. sekcja 4.1. uzasadnienia), dawałoby skazanemu korzyść wynoszącą 1 rok i 11 miesięcy. Zatem w takim wypadku skazany odbywałby karę łączną krótszą od sumy kar jednostkowych o około 20%. W związku z tym Sąd Apelacyjny, kształtując nową karę łączną baczył, by była ona krótsza o co najmniej 20 % od sumy kar podlagających obecnie łączeniu.

W czasie orzekania przez Sąd Apelacyjny suma kar podlegających łączeniu wynosiła 7 lat i 1 miesiąc co wynika z pomniejszenia okresu 8 lat i 11 miesięcy (a więc sumy kar podlegających wykonaniu w czasie orzekania przez Sąd Okręgowy) o rok i 10 miesięcy (a więc o okres odbytej już kary łącznej w sprawie XIV K 147/22). Hipotetyczne zmniejszenie sumy kar pozbawienia wolności wynoszącej 7 lat i 1 miesiąc o około 20% daje karę łączną wynoszącą około 5 lat i 6 miesięcy. Sąd Apelacyjny stoi jednak na stanowisku, iż nie ma przeszkód, by kara łączna wyniosła 3 lata i 6 miesięcy, do czego przekonuje poniższa argumentacja.

Przede wszystkim należy wskazać na związki czasowe i przedmiotowe między przestępstwami, z które orzeczono kary podlegające obecnie łączeniu.

W sprawie II K 8/22 Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku skazanemu wymierzono karę łączną roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności za:



popełniony 24.06.2021 r. czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.; wysokość szkody około 7.000 zł.; kara jednostkowa roku pozbawienia wolności,



popełniony 28.07.2021 r. czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.; wysokość szkody 1256 zł. (kradzież sklepowa); kara jednostkowa 9 miesięcy pozbawienia wolności.

W sprawie II K 888/22 Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku skazanemu wymierzono karę roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności za popełniony 22.12.2019 r. czyn z art. 190a § 2 k.k. w zw. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 235 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

W sprawie VIII K 966/22 Sądu Rejonowego w Elblągu skazanemu wymierzono karę 10 miesięcy pozbawienia wolności za popełniony w okresie od stycznia do października 2022 r. ciąg czterech przestępstw kradzieży sklepowych, którymi spowodowano szkodę w łącznej wysokości około 11.000 zł., tj. czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

W sprawie X K 922/20 Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku nie obowiązuje ani kara łączna pozbawienia wolności, ani kara jednostkowa 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczona za czyn z art. 278 § 1 k.k. i in. (ze względu na zamianę jednej z kar jednostkowych pozbawienia wolności na karę aresztu), wykonaniu podlegają kary jednostkowe:



roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczona za popełniony 29.05.2020 r. czyn z art. 159 k.k.,



5 miesięcy pozbawienia wolności orzeczona za popełniony w kwietniu 2019 r. czyn z art. 157 § 2 i 4 k.k.



3 miesięcy pozbawienia wolności orzeczona za popełniony w okresie od kwietnia do 07.06.2019 r. ciąg dwóch przestępstw, tj. czyn z art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k.,



4 miesięcy pozbawienia wolności orzeczona za popełniony w okresie od 19.04.2020 r. do 30.05.2020 r. ciąg trzech przestępstw, tj. czyn z art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k.,



3 miesięcy pozbawienia wolności orzeczona za popełniony 18.04.2020 r. czyn z art. 191 § 1 k.k.,



3 miesięcy pozbawienia wolności orzeczona za popełniony 19.04.2020 r. czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 193 k.k.

W sprawie X K 1086/15 Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku skazanemu wymierzono (obok kary pozbawienia wolności) karę roku ograniczenia wolności za popełniony 11.09.2015 r. czyn z art. 157 § 1 k.k.

*

Powyższe zestawienie pozwala stwierdzić, że w ujęciu chronologicznym skazany popełnił:



11.09.2015 r. czyn z art. 157 § 1 k.k.



w kwietniu 2019 r. czyn z art. 157 § 2 i 4 k.k.



w okresie od kwietnia do 07.06.2019 r. ciąg dwóch przestępstw, tj. czyn z art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k.,



22.12.2019 r. czyn z art. 190a § 2 k.k. w zw. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 235 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.,



w okresie od 19.04.2020 r. do 30.05.2020 r. ciąg trzech przestępstw, tj. czyn z art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k.,



18.04.2020 r. czyn z art. 191 § 1 k.k.,



19.04.2020 r. czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 193 k.k.,



29.05.2020 r. czyn z art. 159 k.k.,



24.06.2021 r. czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.;



28.07.2021 r. czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.,



w okresie od stycznia do października 2022 r. czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

Ze względu na treść powyższego zestawienia orzekana przez Sąd Apelacyjny kara łączna obejmowała działalność przestępczą skazanego w długim okresie, tj. od 11.09.2015 r. do października 2022. W okresie od kwietnia 2019 r. do października 2022 r. działalność ta była systematyczna, gdyż skazany popełniał przestępstwa w każdym roku. Popełnianymi przestępstwami skazany naruszał różnego rodzaju dobra prawne, gdyż dopuszczał się zamachów na mienie, zdrowie, wolność i wiarygodność dokumentów. Te okoliczności przemawiały na niekorzyść skazanego, ponieważ odstęp między pierwszym a ostatnim przestępstwem był kilkuletni, a między poszczególnymi przestępstwami odstępy czasowe były kilkumiesięczne, co nie pozwala mówić o ścisłym związku czasowym. Również związki przedmiotowe pomiędzy poszczególnymi przestępstwami nie były ścisłe, ponieważ skazany popełniał czyny rożnego rodzaju. Pomimo niekorzystnego obrazu związków czasowych i przedmiotowych pomiędzy poszczególnymi przestępstwami należy jednak zauważyć, że najwyższa z kar jednostkowych wynosi jedynie rok i 6 miesięcy, co stanowi dolną granicę możliwej do orzeczenia kary łącznej. Pozwala to na sformułowanie kluczowego wniosku, że gdyby skazany odpowiadał za wszystkie te czyny w jednym postępowaniu, nie byłoby realnym orzeczenie wobec niego kary łącznej wyższej niż 3 lata i 6 miesięcy pozbawienia wolności, a więc kary łącznej w wymiarze, jaki obecnie orzekł Sąd Apelacyjny.

Zgodnie z art. 85a k.k. w brzmieniu mającym zastosowanie w niniejszej sprawie, orzekając karę łączną, sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Sąd Apelacyjny jest zdania, że kara łączna w wymiarze 4 lat i 6 miesięcy spełni cele zapobiegawcze i wychowawcze wobec skazanego, ponieważ, podobnie jak Sąd Okręgowy, również Sąd Apelacyjny uważa, że zachowanie P. R., ocenione przez pryzmat informacji o osobie z Krajowego Rejestru Karnego, poprawnej opinii z Aresztu Śledczego w G., wywiadu środowiskowego, informacji z Komisariatu Policji w G. (1) (...) oraz pozytywnej opinii (...) Grupy (...) dotyczącej pracy skazanego, jest generalnie zachowaniem dobrym. Nie można zatem tracić z pola widzenia wielości przestępstw długiego okresu ich popełniania oraz różnorodzajowości, jednakże mimo to należy sformułować prognozę, iż skazany, nawet po krótszym okresie pobytu w zakładzie karnym, wynikającym z orzeczenia nowej kary łącznej, pomyślnie przejdzie proces resocjalizacji. Orzeczeniu kary łącznej w wymiarze 3 lat i 6 miesięcy nie sprzeciwiają się potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, ponieważ kara łączna jest relatywnie długotrwała, a łączny pobyt skazanego w zakładzie karnym będzie jeszcze dłuższy, obejmując także kary jednostkowe, które skazany już odbył.

***

W punkcie II Sąd Apelacyjny zaliczył na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet kary łącznej orzeczonej w punkcie I okresy rzeczywistego pozbawienia wolności skazanego:



od 03.06.2020 r. godz. 20.10 do 05.06.2020 r. godz. 17.59.,



od 03.07.2020 r. godz. 07.50. do 25.02.2021 r. godz. 14.25.

Powyższe zaliczenie uwzględnia zmianę wyroku, o której orzeczono w punkcie I.

***

Sąd Apelacyjny na podstawie art. 572 k.p.k. umorzył postępowanie w zakresie objęcia wyrokiem łącznym kary orzeczonej w punkcie I wyroku łącznego Sądu Okręgowego w G. z 07.12.2022 r., sygn. akt XIV K 147/22, co wynika z niedopuszczalności objęcia tej kary wyrokiem łącznym (zob. motywy w sekcji 4.1. uzasadnienia).

1.Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.1.Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.1.Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V.

Koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu zasądzono na rzecz obrońcy skazanego na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze (tekst jedn. Dz. U. z 2022 r., poz. 1184) oraz § 2 pkt 1 i 2, § 4 ust. 1 i 3 oraz § 17 ust. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 15 maja 2024 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa albo przez jednostki samorządu terytorialnego kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U.2024.763 z dnia 2024.05.21).

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VI.

Skazanego zwolniono od wydatków postępowania odwoławczego na podstawie art. 624 § 1 k.p.k., ponieważ nie ma on majątku ani znaczących dochodów, a jako osoba pozbawiona wolności ma znacznie ograniczone możliwości zarobkowania.

7.  PODPIS

1.Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca skazanego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

rozstrzygnięcie z pkt I wyroku

1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana