Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Gdańsku

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 273/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1.

1CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok łączny Sądu Okręgowego w Gdańsku z 4 czerwca 2020r. w sprawie IV K 227/19

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

Zmiana

1Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Skazany

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

K. R.

Zachowanie skazanego w zakładzie karnym

Opinia o skazanym

k.133-136

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Skazany

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

K. R.

Nie przeprowadzano takich dowodów

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Opinia o skazanym

Opinia jest wiarygodna, sporządzona przez uprawniony organ.

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Nie dotyczy

Nie dotyczy

1STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp

Zarzuty

1.  Obraza przepisów postępowania mająca wpływ na treść orzeczenia, tj. art.7 kpk poprzez dokonanie dowolnej oceny dowodów przez Sąd I instancji polegającej na niewystarczającym uwzględnieniu pozytywnej prognozy postpenitencjarnej co do skazanego i nieuwzględnieniu wszystkich przesłanek przemawiających na korzyść skazanego, co skutkowało wymierzeniem wyroku łącznego w górnych granicach przewidzianych w art.86 § 1 kk.

2.  Rażąca niewspółmierność orzeczonej wobec skazanego kary łącznej poprzez uznanie przez Sąd I instancji, że brak związku czasowego i przedmiotowego pomiędzy przestępstwami, dotychczasowy tryb życia skazanego jaki i umiarkowanie pozytywna prognoza postpenitencjarna, nie dają podstaw do orzeczenia kary łącznej przy zastosowaniu zasady pełnej absorpcji, lecz przemawiają na rzecz zastosowania zasady asperacji.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzuty podniesione w apelacji obrońcy skazanego nie są zasadne a zatem nie mogły skutkować wzruszeniem zaskarżonego orzeczenia.

Sąd II instancji nie podzielił stanowiska skarżącej co do tego, że doszło do obrazy art.7 kpk, w szczególności w zakresie oceny prognozy postpenitencjarnej co do skazanego. Odmienna ocena dowodów dokonana przez obrońcę skazanego nie może sama w sobie skutkować uznaniem, że ta dokonana przez sąd jest dowolna.

Nie sposób podzielić stanowiska skarżącej, jakoby orzeczona wobec skazanego K. R. kara łączna pozbawienia wolności raziła swą surowością a tym samym aby doszło do obrazy art.438 pkt 4 kpk.

Sąd Apelacyjny doszedł do wniosku, że wymierzenie kary łącznej poprzedzone zostało właściwą oceną i uwzględnieniem wszystkich okoliczności mających wpływ na jej intensywność. Przekonuje o tym argumentacja przytoczona na ten temat w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia, którą należy uznać za trafną. Zarzut rażącej niewspółmierności byłby uzasadniony, gdyby miało miejsce przekroczenie granic swobodnego uznania sędziowskiego, co w przedmiotowej sprawie nie miało miejsca.

Słusznie Sąd Okręgowy uznał, że przy wymiarze kary łącznej w powyższej sprawie brak jest podstaw do zastosowania zarówno zasady absorpcji, jak i kumulacji.

Czyny objęte karą łączną w wyroku łącznym zostały popełnione na przestrzeni 3 lat i dotyczyły przestępstw określonych w różnych przepisach kodeksu karnego i innych przepisów prawnokarnych. Tej ostatniej okoliczności nie zmienia podnoszona przez skarżącego okoliczność, że wszystkie miały związek z uzależnieniem skazanego. Odnosząc się do wskazanej w apelacji prezentowanej obecnie przez skazanego refleksji nad swoim dotychczasowym zachowaniem, zweryfikowania swojego postępowania i zrezygnowania z przestępczego trybu życia podkreślenia wymaga, że od 29.08.2019r. skazany przebywa w jednostce penitencjarnej co w sposób oczywisty ogranicza mu możliwość wchodzenia w konflikt z prawem a między wydaniem ostatniego z wyroków skazujących wobec oskarżonego a jego osadzeniem w zakładzie karnym upłynęły zaledwie nieco ponad 4 miesiące. Podnoszona przez skarżącą okoliczność krytycznego stosunku skazanego do popełnionych przestępstw nie może zatem sama w sobie skutkować obniżeniem orzeczonej kary łącznej. Okoliczności dotyczące zamiaru skazanego powrotu do rodziny i sprawowania opieki nad dziećmi pozostaje bez wpływu na wymiar orzeczonej kary łącznej.

Sąd Okręgowy odniósł się również do opinii o skazanym jako okoliczności mającej wpływ na wymiar orzeczonej kary łącznej (str.11 uzasadnienia wyroku) trafnie dostrzegając, że skazany był zarówno nagradzany jak i karany dyscyplinarnie; ostatnio – jak wynika z opinii – w październiku 2019r. Sąd okręgowy prawidłowo zatem, w oparciu o swobodnie oceniony materiał dowodowy uznał, że prognoza penitencjarna oskarżonego jest umiarkowanie pozytywna mając na uwadze to, że skazany był zarówno karany, jak i nagradzany dyscyplinarnie. Sąd okręgowy w ramach swobodnej oceny dowodów miał prawo do określenia tej prognozy biorąc pod uwagę całokształt ujawnionych w sprawie okoliczności. Na marginesie zatem jedynie wskazać należy, że wskazywana przez apelującą pozytywna prognoza określona przez administrację jednostki penitencjarnej dotyczy pobytu skazanego w warunkach izolacji więziennej. Może to świadczyć o przystosowaniu się skazanego do życia w takich warunkach, nie przesądza natomiast o konieczności obniżenia mu wymiaru orzeczonej kary łącznej.

Skarżąca nie wskazała zatem żadnych okoliczności, które mają wpływ na wymiar kary łącznej, a które nie zostałyby uwzględnione przez Sąd I instancji.

Podkreślenia wymaga, że Sąd I instancji ma ustawowo zagwarantowaną swobodę w ferowaniu wyroku, w tym kształtowaniu wymiaru kary, również kary łącznej w wyroku łącznym. Rolą zaś sądu odwoławczego w tym zakresie jest kontrola, czy granice swobodnego uznania sędziowskiego, stanowiącego zasadę sądowego wymiaru kary nie zostały przekroczone w rozmiarach nie dających się zaakceptować. Ustawa traktuje jako podstawę odwoławczą tylko taką niewspółmierność kary, która ma charakter rażący (art.438 pkt.4 kpk), a która zachodzić może tylko wówczas, gdy na podstawie ujawnionych okoliczności, które powinny mieć zasadniczy wpływ na wymiar kary, można byłoby przyjąć, iż zachodziłaby wyraźna różnica pomiędzy karą wymierzoną przez Sąd I instancji, a karą, jaką należałoby wymierzyć w instancji odwoławczej w następstwie prawidłowego zastosowania w sprawie dyrektyw wymiaru kary łącznej. W przedmiotowej sprawie taka dysproporcja nie występuje. Jak już wyżej wskazano, skarżąca nie wykazała okoliczności mających znaczenie dla wymiaru kary łącznej, których bądź orzeczona kara nie uwzględnia w ogóle, bądź uwzględnia je w stopniu niedostatecznym.

Sąd odwoławczy mając na uwadze powyższe wywody, ogólne i szczególne zasady wymiaru kary, zwłaszcza potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa oraz przy uwzględnieniu faktu, iż zgodnie z zasadą kumulacji skazany miałby do odbycia karę: 8 lat i 11 miesięcy pozbawienia wolności podzielił pogląd Sądu okręgowego, że karą współmierną jest kara łączna 6 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności.

Z tych wszystkich względów oraz nie stwierdziwszy przesłanek z art.439 kpk i art.440 kpk, utrzymano w mocy zaskarżony wyrok.

Wnioski

O zmianę zaskarżonego wyroku, poprzez wymierzenie skazanemu kary łącznej pozbawienia wolności na zasadzie pełnej absorpcji,

ewentualnie,

w razie uznania przez Sąd, iż nie ma przesłanek do zastosowania zasady pełnej absorpcji, o złagodzenie orzeczonej wobec skazanego kary łącznej stosując zasadę absorpcji.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Nieuwzględnienie zarzutów podniesionych w apelacji.

1OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Nie dotyczy

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Nie dotyczy

1ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1Nie dotyczy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Nie dotyczy

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

0.0.1Nie dotyczy

Zwięźle o powodach zmiany

Nie dotyczy

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

Nie dotyczy

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

Nie dotyczy

4.1.

Nie dotyczy

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Nie dotyczy

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Na mocy przepisów § 2, § 4 ust.1 i 3, § 17 ust.2 pkt.5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 3 października 2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu sąd drugiej instancji orzekł o kosztach obrony z urzędu udzielonej skazanemu w postępowaniu odwoławczym.

1Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III.

O wydatkach za postępowanie odwoławcze Sąd apelacyjny orzekł na mocy art.626 § 1 kpk w zw. z art.624 § 1 kpk w zw. z art.634 kpk zwalniając skazanego od obowiązku ich ponoszenia i obciążając nimi Skarb Państwa. Uznał bowiem, iż jego aktualna sytuacja finansowa oraz perspektywa wieloletniego pozbawienia wolności uniemożliwiają mu ich poniesienie.

1PODPISY

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1.

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca skazanego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wymiar kary łącznej

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

Zmiana