Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Gdańsku

POSTANOWIENIE

dnia 18 września 2024 roku

Sąd Apelacyjny w Gdańsku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSA Dorota Rostankowska

Protokolant: st. sekr. sąd. Jolanta Wasilewska

po rozpoznaniu w sprawie wniosku H. R. i D. P.

o odszkodowanie i zadośćuczynienie

wniosku Sądu Okręgowego w Bydgoszczy z dnia 14 sierpnia 2024 r. o przekazanie sprawy innemu sądowi równorzędnemu

na podstawie art. 8 ust. 3 ustawy z 23 lutego 1991r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz.U. z 2024 r., poz. 442 t.j.) w zw. z art. 558 k.p.k. w zw. z art. 44 ² pkt 1 k.p.c. a contrario

postanawia:

nie uwzględniać wniosku

UZASADNIENIE

Rozważania należy rozpocząć od wskazania, że z lektury akt sprawy, w tym z treści wniosku inicjującego postępowanie wynika, że pełnomocnik H. R. i D. P.

wiąże żądanie zadośćuczynienia za doznaną krzywdę i odszkodowania za poniesioną szkodę w związku z wykonaniem wobec J. P. wyroku Wojskowego Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z 22 listopada 1949r. w sprawie (...) oraz postanowienia Najwyższego Sądu Wojskowego z 22 listopada 1949r. w sprawie (...), których nieważność stwierdzono na podstawie postanowienia Sądu Okręgowego w Bydgoszczy z 18 czerwca 2024r. sygn. akt (...).

Postanowieniem z 14 sierpnia 2024r. wydanym w sprawie sygn. akt (...), Sąd Okręgowy w Bydgoszczy, w oparciu o przepis art. 44 ² pkt 1 k.p.c., zwrócił się do Sądu Apelacyjnego o przekazanie sprawy innemu sądowi równorzędnemu. Uzasadniając swoje stanowisko podniósł, że jest on właściwy do rozpoznania sprawy, a Skarb Państwa będzie w postępowaniu reprezentowany przez Prezesa Sądu Okręgowego jako statio fisci Skarbu Państwa. W tych okolicznościach, sprawa winna zostać przekazana do innego sądu równorzędnego w trybie art. 44 ² pkt 1 k.p.k.

Wniosek Sądu Okręgowego w Bydgoszczy nie zasługiwał na uwzględnienie

Sąd Okręgowy, choć odwołuje się do art. 8 ust. 3 ustawy z 23 lutego 1991r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (dalej: ustawa lutowa), zdaje się nie zauważać konsekwencji zmian jakie zostały wprowadzonego do tego przepisu ustawą z 7 lipca 2023r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych, ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz niektórych inny ch ustaw. Podkreślenia zatem wymaga, że od 28 września 2023r. do postępowań o odszkodowanie i zadośćuczynienie prowadzonych w oparciu o przepisy ustawy lutowej nie stosuje się art. 554 § 2a i 2b k.p.k., a oznacza to, że Skarb Państwa, utracił status strony w postępowaniach prowadzonych na podstawie ustawy lutowej i dotyczących odszkodowania i zadośćuczynienia. Wyjątek stanowi jedynie przepis art. 10 ust. 2 ustawy lutowej regulujący kwestię reprezentacji Skarbu Państwa w postępowaniu o zwrot mienia, co do którego orzeczono przepadek lub konfiskatę, albo wypłaty jego równowartości ze środków Funduszu Reprywatyzacji.

W art. 44 ² k.p.c. mowa jest sytuacjach, w których „ stroną jest Skarb Państwa”. Pomimo zatem odesłania zawartego w art. 558 k.p.k., który, poprzez art. 8 ust. 3 ustawy lutowej znajduje zastosowanie w owej ustawie, przepis art. 44 ² k.p.c. nie może mieć zastosowania, gdyż - jak wskazano wyżej - Skarb Państwa z dniem 28 września 2023r. utracił status strony. Stosowanie tego przepisu w niniejszej sprawie sprzeczne byłoby zatem z obowiązującymi aktualnie przepisami ustawy lutowej w zakresie jaki dotyczy rozpoznawanej sprawy.

Z opisanych powyżej przyczyn, Sąd Apelacyjny w niniejszym składzie nie podziela oceny wyrażonej w stanowiskach, do których odwołuje się we wniosku Sąd Okręgowy. Również bowiem w nich – w ocenie Sądu Apelacyjnego w niniejszym składzie – nie dostrzeżono wskazanych wyżej konsekwencji wynikających ze zmiany art.8 ust.3 ustawy lutowej.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w części dyspozytywnej niniejszego postanowienia.