III AUa 1374/17 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Gdańsku z 2018-04-05
Sygn. akt III AUa 1374/17
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 5 kwietnia 2018 r.
Sąd Apelacyjny w Gdańsku - III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący: |
SSA Michał Bober |
Sędziowie: |
SSA Grażyna Czyżak SSO del. Tomasz Koronowski (spr.) |
Protokolant: |
st. sekr. sądowy Wioletta Blach |
po rozpoznaniu w dniu 5 kwietnia 2018 r. w Gdańsku
sprawy W. M.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.
o zwrot składek
na skutek apelacji W. M.
od wyroku Sądu Okręgowego w Toruniu IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 6 czerwca 2017 r., sygn. akt IV U 133/16
I. odrzuca apelację co do punktu 2 zaskarżonego wyroku;
II. w pozostałym zakresie oddala apelację;
III. zasądza od W. M. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. kwotę 675,00 (sześćset siedemdziesiąt pięć 00/100) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego za II instancję.
SSA Grażyna Czyżak SSA Michał Bober SSO del. Tomasz Koronowski
Sygn. akt III AUa 1374/17
UZASADNIENIE
punktu pierwszego wyroku z dnia 5 kwietnia 2018r.
Ubezpieczony W. M. złożył odwołanie od decyzji pozwanego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. z dnia 24 listopada 2015r. znak (...), którą organ rentowy odmówił ubezpieczonemu zwrotu nienależnie opłaconych składek za okresy 08/2015 i 09/2015.
Początkowo organ rentowy wnosił o odrzucenie albo oddalenie odwołania, następnie jednak decyzją z dnia 10 maja 2017r. uchylił zaskarżoną decyzję i jednocześnie dokonał zwrotu spornych składek.
Na rozprawie w dniu 6 czerwca 2017r. ubezpieczony wniósł o zasądzenie od organu rentowego odsetek oraz o stwierdzenie, że zaskarżona decyzja została wydana z rażącym naruszeniem prawa.
Wyrokiem z dnia 6 czerwca 2017r., sygn. akt IV U 133/16, Sąd Okręgowy w Toruniu umorzył postępowanie w zakresie zaspokojonym decyzją z dnia 10 maja 2017r. (pkt 1. wyroku), przekazał pozwanemu wniosek o zapłatę odsetek (pkt 2. wyroku), oddalił odwołanie w pozostałej części (pkt 3. wyroku) oraz przekazał do Wydziału I Cywilnego tamtego Sądu dalsze żądanie ubezpieczonego, a dotyczące naruszenia dóbr osobistych.
Ubezpieczony złożył apelację od wyroku Sąd Okręgowego, zaskarżając go w punktach 2. i 3.
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:
Apelacja w zakresie, w którym dotyczy przekazania organowi rentowemu nowego wniosku o zapłatę odsetek, podlegała odrzuceniu jako niedopuszczalna.
Sąd wydaje orzeczenie w formie wyroku, gdy rozstrzyga spór co do istoty sprawy, co wynika z art. 316 kpc. Pozostałe orzeczenia przyjmują formę postanowień (art. 354 kpc).
Do danego rodzaju orzeczeń dostosowane zostały środki odwoławcze. Zgodnie z art. 367 kpc od wyroków, czyli rozstrzygnięć co do istoty sprawy, przysługuje apelacja, zaś od postanowień kończących postępowanie w sprawie oraz innych postanowień, a także od zarządzeń wymienionych enumeratywnie w art. 394§1 kpc – zażalenie. Wyjątek od tej zasady jest uregulowany w art. 394§1 pkt 9 kpc, z którego wynika, że orzeczenie będące w istocie postanowieniem, a dotyczące rozstrzygnięcia o kosztach, może być zaskarżone apelacją, gdy strona skarży równocześnie rozstrzygnięcie merytoryczne. Poza tym przypadkiem ustawodawca nie przewidział w postępowaniu procesowym dopuszczalności zaskarżenia apelacją postanowień. Za utrwalony należy jednak uznać pogląd, że o rodzaju środka odwoławczego decyduje nie tytuł środka zaskarżenia, ale przedmiot kwestionowanego rozstrzygnięcia. Mylne oznaczenie pisma procesowego lub inne oczywiste niedokładności nie stanowią bowiem przeszkody do nadania pismu biegu i rozpoznania go w trybie właściwym, co wynika z art. 130§1 kpc.
Trzeba zatem uznać, że apelacja zawierała środek zaskarżenia w postaci zażalenia, wobec czego kwestię dopuszczalności zaskarżenia postanowienia zawartego w punkcie 2 wyroku Sądu Okręgowego należało rozpatrzyć przez pryzmat przepisów zawartych w dziale V rozdział 2 Kodeksu postępowania cywilnego, tj. przywołanego wyżej art. 394§1 kpc.
Zdaniem Sądu Apelacyjnego postanowienie o przekazaniu wniosku ubezpieczonego do rozpoznania organowi rentowemu na podstawie art. 477 10§2 kpc nie należy do kategorii postanowień kończących postępowanie w sprawie, skoro skutkuje ono kontynuacją postępowania najpierw w organie rentowym w jego fazie administracyjnej, a w przypadku złożenia odwołania od decyzji kończącej tę fazę – również w postępowaniu sądowym. Postanowienie takie nie zostało przy tym wymienione w katalogu rozstrzygnięć zaskarżalnych w art. 394§1 kpc. Mając to na uwadze, Sąd Apelacyjny na podstawie art. 370 i 373 kpc w związku z art. 397§2 kpc w puncie 1. wyroku odrzucił apelację w zakresie, w którym zawiera ona niedopuszczalne zażalenie.
SSA Grażyna Czyżak SSA Michał Bober SSO del. Tomasz Koronowski
Podmiot udostępniający informację: Sąd Apelacyjny w Gdańsku
Osoba, która wytworzyła informację: Michał Bober, Grażyna Czyżak
Data wytworzenia informacji: