Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Gdańsku

POSTANOWIENIE

Dnia 27 czerwca 2018r.

Sąd Apelacyjny w Gdańsku - III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSA Michał Bober

Sędziowie: SA Lucyna Ramlo

SO del. Tomasz Koronowski (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 27 czerwca 2018r. w Gdańsku na posiedzeniu niejawnym

sprawy (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.

z udziałem J. S.

o podstawę wymiaru składek

na skutek zażalenia (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Czarnej
Wodzie

na postanowienie Sądu Okręgowego w Gdańsku – VII Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
z dnia 18 kwietnia 2018r. w sprawie VII U 3005/17

postanawia:

uchylić zaskarżone postanowienie, pozostawiając Sądowi Okręgowemu w Gdańsku orzeczenie o kosztach postępowania zażaleniowego.

SSA Lucyna Ramlo SSA Michał Bober SSO del. Tomasz Koronowski

Sygn. akt III AUz 187/18

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w Gdańsku – VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych postanowieniem z dnia 18 kwietnia 2018r. na podstawie art. 177 § 1 pkt 1 kpc zawiesił postępowanie wyjaśniając, że spór dotyczy tej samej kwestii, która była już badana między innymi w sprawie tego samego płatnika, prowadzonej przez Sąd Okręgowy w Gdańsku pod sygnaturą VII U 2300/17. W tamtej sprawie w dniu 8 sierpnia 2017r. został wydany wyrok, od którego skarżąca spółka złożyła apelację. Zdaniem Sądu I instancji, wynik postępowania w sprawie VII U 2300/17 będzie miał wpływ na rozstrzygnięcie niniejszej sprawy.

(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Czarnej
Wodzie w zażaleniu na powyższe postanowienie zarzuciła naruszenie art. 177 § l pkt l kpc poprzez uznanie, że rozstrzygnięcie niniejszej sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania, mimo braku podstaw ku temu; art. 233§l kpc poprzez wyrażenie oceny co do wiarogodności i mocy dowodów w innej sprawie, przed ich zgromadzeniem przez Sąd orzekający w innym składzie sędziowskim; art. 235§l kpc poprzez naruszenie zasady bezpośredniości, polegające na uznaniu, iż dowody przeprowadzone w innej sprawie cywilnej mogą być bez ich przeprowadzenia przed Sądem w danej sprawie włączone do materiału dowodowego celem ustalenia okoliczności faktycznej tej sprawy i wydania rozstrzygnięcia. Mając na uwadze wskazane zarzuty skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia i zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu zażalenia skarżąca wywodziła, że w jej ocenie skarżone postanowienie Sądu I instancji wydane zostało z rażącym naruszeniem przepisów o zawieszeniu postępowania z urzędu oraz przepisów postępowania dowodowego w zakresie gromadzenia i oceny dowodów, którymi Sąd winien się kierować w celu wydania prawidłowego rozstrzygnięcia w sprawie. Wynik niniejszej sprawy nie zależy od rozstrzygnięcia postępowania w sprawie o sygnaturze akt VII U 2300/17, prowadzonego przez Sąd Okręgowy w Gdańsku. Sprawa o sygnaturze akt VII U 2300/17, jakkolwiek tocząca się na wniosek wnioskodawcy, dotyczy innych zainteresowanych i okoliczności faktyczne tej sprawy - jakie czynności w ramach umów zlecenia zainteresowani w tamtej sprawie wykonywali - nie mają żadnego znaczenia dla ustalenia okoliczności faktycznych istotnych dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy, która dotyczy innych zainteresowanych. Jakkolwiek wnioskodawca rozumie, że przed Sądem Okręgowym w Gdańsku toczy się znaczna ilość spraw z odwołania wnioskodawcy i w każdej z tych spraw świadkowie częściowo zeznają na okoliczności istotne we wszystkich tych sprawach, świadkowie ci oraz strona postępowania zeznają na okoliczności różne w odniesieniu do każdej z tych spraw, dotyczące poszczególnych zainteresowanych. Względy ekonomiki procesowej nie mogą prowadzić do naruszenia zasad postępowania i uniemożliwienia wnioskodawcy obrony swoich praw, w szczególności iż w celu minimalizowania społecznych kosztów procesu istnieje możliwość połączenia spraw do wspólnego rozpoznania lub wspólnego przeprowadzenia dowodu.

Zdaniem skarżącej Sąd I instancji nie miał podstaw, by uznać, że można rozpoznać niniejszą sprawę bez ustalenia okoliczności faktycznych odnoszących się do stron zainteresowanych w niniejszej sprawie. Takie działanie Sądu I instancji narusza zasadę bezpośredniości w gromadzeniu materiału dowodowego.

Odpowiedzi na zażalenie nie składano.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie zasługiwało na uwzględnienie w sposób skutkujący uchyleniem zaskarżonego
postanowienia.

Zgodnie z przepisem art. 177 § 1 pkt 1 kpc, sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania cywilnego. Przesłankę zawieszenia postępowania na podstawie przytoczonego przepisu stanowi zależność rozstrzygnięcia sprawy od wyniku innego postępowania cywilnego.

Zależność ta musi być tego rodzaju, że orzeczenie, które ma zapaść w innym postępowaniu cywilnym, będzie prejudykatem, czyli podstawą rozstrzygnięcia sprawy, w której ma być zawieszone postępowanie (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 grudnia 2005r., V CK 407/05, Lex nr 462935).

Wynik jednej z wielu spraw opartych na podobnym czy nawet takim samym stanie faktycznym, toczących się równocześnie w danym sądzie, nie stanowi prejudycjalności dla pozostałych spraw. Należy bowiem zauważyć, że przepis art. 177 § 1 pkt 1 kpc znajduje zastosowanie, gdy wynik jednego postępowania cywilnego zależy od wyniku innego postępowania cywilnego, gdyż przedmiot postępowania prejudycjalnego stanowi element podstawy faktycznej rozstrzygnięcia sprawy w postępowaniu cywilnym. Oznacza to, że nie jest możliwe rozstrzygnięcie sprawy w toczącym się postępowaniu cywilnym bez wcześniejszego rozstrzygnięcia kwestii prejudycjalnych (postanowienie Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 10 kwietnia 2006r., III APz 11/06, Lex nr 21709).

W niniejszej sprawie o zawieszeniu zdecydował zapewne wzgląd na zasadę ekonomii procesowej oraz podobieństwo okoliczności faktycznych. Wzgląd ten mógł uzasadniać połączenie spraw (art. 219 kpc), nie dawał natomiast podstawy do zawieszenia postępowania w jednej z nich do czasu rozstrzygnięcia innej. Związek między obu sprawami nie bowiem jest związkiem prejudycjalnym. Względy celowościowe nie uzasadniają zawieszenia postępowania w sprawie do czasu zakończenia postępowania w innej sprawie, gdyż Sąd może samodzielnie dokonywać ustaleń niezbędnych do rozstrzygnięcia sprawy.

Zawieszenie postępowania w sprawie mogło nastąpić tylko na podstawie art. 178 kpc, czyli w przypadku zgodnego wniosku stron o takie zawieszenie, jednak w rozpatrywanej sprawie takiego wniosku nie było.

Z powyższych względów Sąd Apelacyjny na podstawie art. 386 § 1 kpc w związku z art. 397 § 2 kpc orzekł jak w sentencji.

Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego pozostawiono Sądowi Okręgowemu, stosownie do art. 108§2 kpc.

SSA Lucyna Ramlo SSA Michał Bober SSO del. Tomasz Koronowski